BADANIA PERFORMATYWNE WOBEC WYZWAŃ CYWILIZACYJNYCH

Projektu BADANIE PERFORMATYWNE WOBEC WYZWAŃ CYWILIZACYJNYCH jest relizowany w ramach programu Nauka dla Społeczeństwa II Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego.

Celem projektu jest stworzenie organizacyjnej i merytorycznej platformy dla wspólnych projektów badawczych artystów i naukowców, jednocześnie umożliwiającej doskonalenie takich praktyk. W ramach projektu zrealizowany zostanie cykl działań zorganizowanych wokół modułów tematycznych:

1. Kryzys technologiczny – rozumiany jako szereg wyzwań związanych z niezwykle dynamicznym rozwojem nowych technologii – w szczególności sztucznej inteligencji – przy jednoczesnym braku społeczno-kulturowych, ale także politycznych strategii jej wykorzystania oraz współpracy.
2. Kryzys klimatyczny – wyzwania związane z ochroną środowiska i zapobieganiem katastrofie klimatycznej lub przygotowaniem się do jej przetrwania.
3. Kryzys dobrostanu – społeczne i jednostkowe koszty dominacji modelu zindywidualizowanej, osamotnionej jednostki przy jednoczesnym rosnącym braku satysfakcji z codziennego życia.
4. Kryzys bezpieczeństwa – konsekwencje wojny w Europie, w tym w szczególności konieczność redefiniowania założeń obrony cywilnej, indywidualnej i wspólnotowej odpowiedzialności za bezpieczeństwo.
5. Kryzys nauki – niski poziom wdrażania wyników badań w kluczowych obszarach życia społeczeństw, także wymienionych powyżej. Spadek zaufania do nauki z jej jednoczesnym wtłaczaniem w ekonomiczne, a nie poznawcze lub społeczne kryteria ewaluacji oraz oceny.

Dla realizacji działań w obrębie każdego ze wskazanych modułów tematycznych punktem wyjścia będzie pragmatyczny model badań performatywnych zaproponowany przez Robina Nelsona w książce Practice as Research in the Arts. Principles, Protocols, Pedagogies, Resistances (2013). 

Trójmodalny model Nelsona zostanie zastosowany w obrębie działań w poszczególnych modułach tematycznych, a jednocześnie stanowi strukturalną podstawę dla całego projektu jako badania metod rozwijania i efektywności strategii badawczo-artystycznych w obrębie pre-paradgymatu badań performatywnych. Dla tego metadyskursywnego poziomu działania w obrębie wskazanych modułów tematycznych stanowią przejaw proceduralnej, doświadczeniowej wiedzy know-how.
W kolejnych etapach projekt umożliwi więc pogłębienie wiedzy na temat badań performatywnych dzięki wytworzeniu i przeanalizowaniu obszernego, powstałego w możliwie kontrolowanych warunkach materiału badawczego. Umożliwi to unikalny wgląd w nakładające się w tym przypadku procesy artystyczne, poznawcze i estetyczne.
Projekt będzie także szansą wypracowania katalogu dobrych praktyk dla polskich badaczek i badaczy. Ma także szansę stać się silnym działaniem upowszechniającym i eksponującym rozwój współczesnej humanistyki. Wypracowane w ramach projektu narzędzia i wytworzona wiedza będą mogły być także podstawą dla formułowania nowych, aktywizujących metod kształcenia w obszarach wykraczających poza dyscypliny humanistyczne. Aspekt ten stanowi istotny społeczny i kulturotwórczy wymiar projektu. 

Realizację projektu można śledzić na stronie https://www.perebel.uni.lodz.pl/